Η ΠΡΩΤΗ ΜΑΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΗ ΕΚΠΟΜΠΗ

Θερμά συγχαρητήρια στους μαθητές και τις μαθήτριες του Ε' 2 για την πρώτη τους ραδιοφωνική εκπομπή που βγήκε σήμερα στον αέρα!
Ήταν πολύ ενδιαφέρουσα, με άψογες αφηγήσεις και εξαιρετική μουσική!

Μήπως ανάμεσά μας εκκολάπτεται η νέα γενιά ραδιοφωνικών παραγωγών; ΣΙΓΟΥΡΑ!

ΜΙΚΡΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΣΤΟ Ε'2

Ποιος είπε πως η Φυσική είναι δύσκολη; Ποιος είπε πως δεν μπορείς να απολαύσεις τη μαγεία της;

Εμείς πάντως την απολαμβάνουμε! Η τάξη μας πλημμυρίζει από μικρούς επιστήμονες που πειραματίζονται, δοκιμάζουν και ανακαλύπτουν! Χαρείτε μας!

 

Ρατσισμός ή απλά φόβος του διαφορετικού ;

Τώρα το Σχολείο μας και στο Ραδιόφωνο…….

 Είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώνουμε τη συνεργασία του σχολείου μας με το EUROPEAN SCHOOL RADIO για τη δημιουργία και παραγωγή εκπομπών από τους μαθητές της Ε΄ τάξης του, που θα μπορούν να τις ακούν μέσω του EUROPEAN SCHOOL RADIO στη διεύθυνση http://esradio.mysch.gr , αλλά και μέσω του blog μας, http://4sykeon.blogspot.com ,  πατώντας στο εικονίδιο του ραδιοφωνικού σταθμού.
Οι εκπομπές είναι μηνιαίες με τίτλο "Στα χνάρια της Ιστορίας" και εκπέμπονται στις παρακάτω μέρες και ώρες:   κάθε ΤΡΙΤΗ 19:00 – 20:00 και κάθε ΚΥΡΙΑΚΗ 11:00 – 12:00. Είναι μια εκπαιδευτική εκπομπή που σκοπός της είναι να σας μεταφέρει με απλό τρόπο όλα όσα ανακαλύπτουμε σε σχέση με το παρελθόν στο μάθημα της Ιστορίας και να τα συνδέσουμε με το παρόν. Επιλέγουμε ανάλογη μουσική και «ντύνουμε» με νότες τις γνώσεις μας.

ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ "ΦΙΛΟ"...

Μπορείτε στις παρακάτω ιστορίες να βρείτε ποια έχει τις πιο πολλές λέξεις που έχουν πρώτο ή δεύτερο συνθετικό τη λέξη φίλος; Οι μαθητές και οι μαθήτριες έγραψαν τις παρακάτω ιστορίες σε μια προσπάθεια να συλλέξουν από το ελληνικό λεξιλόγιο όσο το δυνατόν περισσότερες λέξεις...

Ένας φιλότεχνος φιλόλογος ξεκίνησε να πάει να δει μια έκθεση ζωγραφικής.Ο υπάλληλος ήταν πολύ φιλόξενος και φιλότιμος και ενημέρωσε το φιλόλογο για τους πιο ενδιαφέροντες πίνακες.Του μίλησε σαν να ήταν φιλαράκος του.Ο φιλόλογος τον ευχαρίστησε δίνοντάς του ένα γερό φιλοδώρημα και μπήκε στην αίθουσα.

Η πρώτη εντύπωση ήταν ιδιαίτερα καλή καθώς το κύριο θέμα των πινάκων ήταν τα ζώα και ο φιλόλογος ήταν φιλόζωος. Επίσης εντυπωσιάστηκε από τη φιλοδοξία του ζωγράφου ο οποίος είχε φωνάξει την τηλεόραση, τα ραδιόφωνα και τις κάμερες.
Περιδιαβαίνοντας ανάμεσα στους πίνακες και στο υπόλοιπο πλήθος είδε έναν γνωστό του από τη Φιλοσοφική σχολή, αλλά προσπάθησε να τον αποφύγει καθώς πριν από πολλά χρόνια εκεί στη φιλοσοφική σχολή είχαν μαλώσει εξαιτίας της φιλαργυρίας του.Δεν τα κατάφερε και αναγκάστηκε να χαιρετήσει και να φιλήσει και αυτόν και την φιλενάδα του διαπιστώνοντας την αλλαγή του χαρακτήρα του παλιού του φίλου.
Τελικά η έκθεση ζωγραφικής αποτέλεσε την αρχή μιας μεγάλης φιλίας...
Πεχλιβανίδης Χαράλαμπος

Μια φορά κι έναν καιρό σε ένα φιλόξενο παλάτι ήταν ένας φιλότεχνος και φιλόδοξος ζωγράφος.Μια μέρα ο φιλόλογος και φιλάργυρος βασιλιάς κάλεσε τον φιλότεχνο και φιλόδοξο ζωγράφο στη φιλόξενη αίθουσα του θρόνου.Ήθελε να του μιλήσει για ένα διαγωνισμό, που θα γινόταν στο φιλόξενο παλάτι ανάμεσα σε 1οο ζωγράφους.Του είπε ότι ήθελε να πάει και αυτός για να δείξει τη φιλοτεχνία του.Έτσι κι έγινε!Ο φιλότεχνος και φιλόδοξο ζωγράφος πήρε μέρος στο διαγωνισμό για να δείξει τη φιλοτεχνία του.
Όταν έφτασε η μέρα για το διαγωνισμό, ο φιλότεχνος και φιλόδοξος ζωγράφος πήγε στην αίθουσα τέχνης και φαντασίας.Όπως πάντα, ο φιλόλογος και φυλάργυρος βασιλιάς άρχισε να λέει το λόγο του.'Οταν ο φιλόλογος βασιλιάς τελείωσε το λόγο του, οι εκατό ζωγράφοι άρχισαν να ζωγραφίσουν με τη φαντασία του.'Οταν τελείωσε ο χρόνος, ο βασιλιάς ανακοίνωσε τον νικητή.

Ο νικητής ήταν ένας φιλάνθρωπος και φιλότιμος ζωγράφος από τη Γαλλία. Ο φιλόλογος και φιλάργυρος βασιλιάς έδωσε στον φιλάνθρωπο και φιλότιμο ζωγράφο ένα φιλοδώρημα. Έτσι ο φιλότεχνος και φιλόδοξος ζωγράφος από τη φιλοδοξία του δεν έβαλε όλη του τη φιλοδοξία του.Γι' αυτό και δεν τον έλεγαν φιλότεχνο και φιλόδοξο. Τον έλεγαν φιλότεχνο και φιλότιμο ζωγράφο!

Παπαδοπούλου Σοφία

Κάποτε σ' ένα φιλήσυχο χωριουδάκι, ζούσαν αγαπημένα φιλαράκια.Ο Γιάννης και ο Δημήτρης.Ο Γιάννης ήταν φιλόζωος και φιλότιμος. Μια μέρα εκεί που έπαιζαν, βρήκαν μπροστά τους ένα χτυπημένο σκυλάκι. Ο Γιάννης έτρεξε να το πάρει στην αγκαλιά του αλλά ο φιλύποπτος Δημήτρης τον είπε να μην το πιάσει για να μην "πιάσει" τίποτα.Ο φιλόζωος Γιάννης αποφάσισε να το πάει στο φιλόδοξο κτηνίατρο του διπλανού χωριού.

Ο κτηνίατρος αφού το εξέτασε, είπε στον Γιάννη ότι το σκυλάκι ήταν φιλάσθενο, αλλά με προσπάθεια και πολλή αγάπη θα μπορούσε να τα καταφέρει.Ο Γιάννης παρακάλεσε το φιλικό γιατρό να του δώσει κάποια άλλη στιγμή τα χρήματα.Ο κτηνίατρος που δεν ήταν καθόλου φλάργυρος, είπε να μην ανησυχεί και να πάει στο καλό!
Ο Γιάννης πήρε τον καινούριο του φιλαράκο αγκαλιά και γύρισε στο φιλόξενο χωριό του με πολλή αγάπη.Εκεί είπε σε όλους τους συγχωριανούς του για τον φιλάνθρωπο και φιλόξενο γιατρό που γνώρισε!

Τσεκούρας Γιώργος

Δεν ξέρω πόσες λέξεις μετρήσατε σε κάθε ιστοριούλα. Δεν ξέρω ποια νομίζετε ότι νίκησε... Για μένα είναι όλες εξαιρετικές και οι συγγραφείς τους είναι ΟΛΟΙ νικητές!

ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ και ΠΡΟΣΦΟΡΑ (2)

Στα πλαίσια της εκπαιδευτικής συνεργασίας μας με το 3ο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας, που στεγάζεται στο Γενικό Κατάστημα Κράτησης Θεσσαλονίκης (Δικ. Φ. Διαβατών) και αντιλαμβανόμενοι τις τεράστιες ανάγκες του σχολείου αυτού, αλλά και τις ιδιαίτερες συνθήκες κάτω από τις οποίες λειτουργεί και το δύσκολο έργο που προσφέρει στους κρατούμενους-μαθητές του, ο σύλλογος Διδασκόντων αποφάσισε ομόφωνα, ύστερα από επίγουσα παράκληση για βοήθεια της διευθύντριας του, Φιλιώς Μαρινοπούλου, και εισήγηση του Διευθυντή Κου Κωνσταντίνου Ψυχλούδη, την αγορά με έξοδα των εκπαιδευτικών του συλλόγου Διδασκόντων, ενός ηλεκτρικού καλοριφέρ, και την προσφορά του στο 3ο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας, αναγνωρίζοντας το δύσκολο έργο τους.

Τους ευχόμαστε "καλή συνέχεια στο έργο τους" ……..

"ΡΩΜΑΪΚΟΣ" ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ

 
Στα χνάρια της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας βαδίσαμε με τον περίπατο που πραγματοποιήσαμε στα Ρωμαϊκά μνημεία της πόλης μας. Επισκεφθήκαμε και ξεναγηθήκαμε στο ανάκτορο του Γαλέριου που μας εντυπωσίασε.Ανηφορίσαμε και θαυμάσαμε την Αψίδα του Γαλέριου και τη Ροτόντα. Ο περίπατός μας ολοκληρώθηκε με την είσοδό μας στη Ρωμαϊκή αγορά. 

Από τον περίπατο αυτό μας έμειναν όμορφες αναμνήσεις εμπλουτισμένες από πολύτιμες γνώσεις και κυρίως νιώσαμε τα βήματά μας να οδηγούνται στα μονοπάτια της Ιστορίας.

Το δέντρο της ζωής

Μια εξαιρετικά όμορφη, ευαίσθητη και πολυσήμαντη ιστοριούλα από τον "συγγραφέα" της τάξης μας। Απολαύστε την!

Λίγο πριν το 2011 μας αποχαιρετήσει και δώσει τη σειρά του στο 2012, ένα παιδί 10 χρονών που ονομαζόταν Αλέξανδρος προσπαθούσε να στολίσει το Χριστουγεννιάτικο δέντρο του και να το κάνει όμορφο.Μα δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί... Όλα τα στολίδια ήταν σκορπισμένα γύρω του κι εκείνος γεμάτος αγωνία φοβόταν μήπως η καινούρια χρονιά τον βρει με αστόλιστο δέντρο.

Κάποια στιγμή του φάνηκε πως ο αγαπημένος του αρλεκίνος του μίλησε και τον κοίταξε με αγωνία για να διαπιστώσει ότι πραγματικά αυτή η άψυχη κούκλα κουνούσε τα χείλη της και τον ρώτησε:

-Τι περιμένεις, Αλέξανδρε, και τόσο καθυστερείς;
-Μα είναι δυνατόν να μου μιλάς;
-Ασφαλώς! Κάθε χρόνο σου μιλάω μα εσύ δεν μ' ακούς γιατί οι μεγάλοι σου έχουν πει ότι οι κούκλες δεν μιλούν। Αυτό όμως είναι ψέμα!
-Δηλαδή εσύ ξέρεις ποια είναι η αλήθεια που με βασανίζει και φέτος δεν μπορώ με φαντασία να στολίσω το δέντρο μου!
-Ασφαλώς, φίλε μου! Κι αν πάλι κάνω λάθος, εδώ είμαι και θα σε ακούσω.Άλλωστε είμαι αρλεκίνος και πάντα κάνω τους άλλους να γελούν!
-Άκου, φέτος θα ήθελα όλες οι μπάλες να μην υπάρχουν και στη θέση τους και το δέντρο μου να το στολίζουν τα συναισθήματα που νιώθω। Θα ήθελα να υπάρχουν μπάλες χαράς για να μπορέσω να τις κρεμάσω μπροστά και μάλιστα να είναι οι πιο μεγάλες για να μπορώ να τις βλέπω και να τις νιώθω.Δίπλα τους θα ήθελα να υπάρχουν μπάλες μεγάλες, της ελπίδας, για να μπορώ να κάνω όνειρα। Μονάχα οι μπάλες του φόβου, της μοναξιάς και της θλίψης θα ήθελα να είναι τόσο μικρές και ασήμαντες που θα τις έκρυβα στα πίσω κλαδιά για να μην τις βλέπω ποτέ και να μην τις νιώθω. Με καταλαβαίνεις,Αρλεκίνε;
-Και βέβαια, σε καταλαβαίνω! Κι ίσως αυτό θα ήταν και το ωραιότερο δεντράκι! Για σκέψου όμως αν δεν υπήρχε η θλίψη πως θα εκδήλωνες τη στεναχώρια σου, αν έχανες το αγαπημένο σου κουταβάκι; Πιστεύεις πως θα ήταν σωστό να χασκογελούσες; Κι αν πάλι δεν αισθανόμασταν το φόβο, πώς θα μπορούσαμε να τον νικήσουμε, αφού ο φόβος όταν τον νιώθουμε, θέλουμε να τον νικήσουμε κι αυτό μας κάνει πιο δυνατούς!
-Έχεις δίκιο, Αρλεκίνε μου.Σ' ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σου!
Κι έτσι λοιπόν ο δεκάχρονος Αλέξανδρος ακούγοντας τα λόγια του Αρλεκίνου στόλισε το δέντρο του χωρίς να σκέφτεται και να καθυστερεί γεμίζοντας τα κλαδιά του με μικρές και μεγάλες μπάλες αδιαφορώντας για το αν βρίσκονταν μπροστά ή πίσω, ψηλά ή χαμηλά πιστεύοντας πως κάπως έτσι είναι και το δέντρο της ζωής έχοντας άλλοτε τη λύπη ψηλά και άλλοτε πίσω τη χαρά.Πάντοτε όμως κάπου στα κλαδιά είναι κρυμμένη η ελπίδα!
Φωτιάδης Αλέξανδρος