Ένα διαφορετικό γράμμα στον Αη-Βασίλη

Το γράμμα στον Αη-Βασίλη είναι μια συνήθεια των ημερών για μικρούς αλλά και...για μεγάλους. Οι μαθητές και οι μαθήτριες του Ε'2, με αφορμή το κείμενο "Χριστουγεννιάτικο δώρο" που περιέχεται στο β' τεύχος της Γλώσσας, προσπάθησαν να γράψουν ένα "διαφορετικό" γράμμα στον Αη-Βασίλη. Ένα γράμμα που δεν θα συνίσταται σε μια λίστα από παιχνίδια αλλά ένα γράμμα που θα ξεχειλίζει από αγάπη, ανθρωπιά και ευαισθησία... Το αποτέλεσμα της προσπάθειας των μαθητών και μαθητριών εκφράζει με απαράμμιλη πιστότητα το πνεύμα των Χριστουγέννων και την εκπλήρωση των ευχών που όλοι αναμένουμε από τον ασπρομάλλη γέροντα που θα κατέβει από την καμινάδα.Τα παρακάτω γράμματα είναι ενδεικτικά των μηνυμάτων των παιδιών...

Αγαπημένε μου Άγιε Βασίλη,

γράφω αυτό το γράμμα από μια χώρα που λέγεται Ελλάδα.Είμαι δέκα ετών και δεν νιώθω ούτε μεγάλος ούτε μικρός.Όμως σίγουρα το μυαλό μου καταλαβαίνει πολλά.
Η χώρα μου περνά μια κρίση - έτσι λένε οι μεγαλύτεροι- κρίση οικονομική και νομίζω πως αυτό σημαίνει πως πολλές οικογένειες δεν έχουν χρήματα και ίσως κινδυνεύουν να μην έχουν και πολλά άλλα.Σκέφτηκα να σου γράψω αυτό το γράμμα γιατί βλέπω τόση θλίψη στη γειτονιά μου, που ανησυχώ γιατί εγώ θέλω να βλέπω ανθρώπους να χαμογελούν για να μπορώ να χαμογελώ κι εγώ.Δεν θέλω φέτος τα Χριστούγεννα κάποιο ιδιαίτερο και ακριβό δώρο.Θέλω να μ' ακούσεις και να με βοηθήσεις να φτιάξουμε το κόσμο καλύτερο.

Θέλω -ειλικρινά- να βρει ο πατέρας του Στέφου δουλειά γιατί δεν έχουν χρήματα για να πληρώσουν ούτε το πετρέλαιό τους.Θέλω να ηρεμήσεις τους ανθρώπους στην Αίγυπτο και σε κάθε γωνιά της Γης που ελεύθερα σκοτώνουν αθώους ανθρώπουσ και παιδιά, δήθεν για να φέρουν την ειρήνη! Θέλω να φέρεις χαμόγελο και υγεία στα παιδιά από το σύλλογο ¨Το χαμόγελο του παιδιού", γιατί πραγματικά είναι άδικο κάποια παιδιά να πονούν και να πίνουν φάρμακα και να μην μπορούν να χαρούν και να παίξουν όπως μπορώ εγώ.Θέλω να φέρεις πίσω τη μαμά του Θοδωρή που αναγκάστηκε να πάει στην Γερμανία γιατί εδώ δεν έβρισκε δουλειά και από το Σεπτέμβριο ο αγαπημένος μου φίλος είναι μελαγχολικός και δεν ξέρω πώς να τον παρηγορήσω γιατί περνά μεγαλώνοντας με τη γιαγιά του.

Δεν έχω τζάκι, Άγιε Βασίλη, έχω ένα παράθυρο και μια ανοιχτή καρδιά που μπορεί να τα βλέπει όλα καθαρά και δίκαια.Την κάλτσα μου θα την κρεμάσω ψηλά στην πόρτα του σπιτιού μου και θα ήθελα συγκινημένος από το γράμμα μου, να βγάλεις τα γυαλιά σου, να δακρύσεις μαζί μου και να' ρθεις σπίτι μου γεμίζοντας την κάλτσα μου με ειρήνη, δικαιοσύνη, παιδικό χαμόγελο, ανάρρωση, ψωμί, θαλπωρή και ελπίδα.Και αν δεν αντέξει η κάλτσα μου και σκιστεί από το βάρος όλων αυτών που σου ζήτησα, τότε αυτό θα με γεμίσει χαρά γιατί με άκουσες και κάναμε κάτι μαζί για αυτόν τον κόσμο!

Με πολλή αγάπη και ελπίδα
Αλέξανδρος Φωτιάδης

Αγαπητέ Αη-Βασίλη,

Είμαι ένα κορίτσι 10ετών και πηγαίνω στην Ε' τάξη.Είμαι από τη Θεσσαλονίκη και μένω με την οικογένειά μου σε ένα όμορφο σπίτι.Έχω πολλούς φίλους και είμαι ευτυχισμένη.

Αυτή τη χρονιά δε θα 'θελα να ζητήσω κάποιο δώρο για μένα.Αισθάνομαι πως τα έχω όλα.Και αυτό γιατί μια Κυριακή πήγαμε με τη δασκάλα μου στο Παιδικό Χωριό και γνωρίσαμε ανθρώπους που αφιέρωσαν τη ζωή τους και το χρόνο τους σε παιδιά που τους έχουν ανάγκη.
Άγγιξε την καρδιά μου αυτό που είδα στο Χωριό αυτό.Παιδιά που δε γνώρισαν τη χαρά, την αγάπη, την οικογένεια.Παιδιά που πεινάνε, που διψούν, που κρυώνουν.Παιδιά που δεν έχουν μια αγκαλιά να κρυφτούν και να χαϊδευτούν.
Υπάρχουν πολλά τέτοια παιδιά. Γι' αυτά τα παιδιά, Αη-Βασίλη, θα σου ζητήσω να τους δώσεις ένα μεγάλο δώρο. Αυτό που εγώ έχω κάθε μέρα.Τροφή, νερό, ρούχα, οικογένεια και πάνω απ' όλα ΑΓΑΠΗ.

Σ' ευχαριστώ,
Χατζησάββα Θεοδώρα


Αγαπητέ Αη Βασίλη,

Ξέρω πως αυτές τις μέρες είσαι πολύ απασχολημένος και δεν έχεις καιρό για χάσιμο. Σίγουρα θα ετοιμάζεσαι για μια ακόμα φορά να πάρεις το έλκηθρό σου και να μοιράσεις χαρά σε όλα τα παιδιά του κόσμου.

Καλέ μου, Αη Βασίλη, σου γράφω αυτό το γράμμα για να σου ζητήσω μια μεγάλη χάρη। Αυτές τις γιορτινές μέρες όλοι οι δρόμοι είναι στολισμένοι και στο μυαλό μου έρχονται εικόνες που μου θυμίζουν ανθρώπους που είναι μόνοι, δυστυχισμένοι και δεν περιμένουν τίποτα από τον καινούριο χρόνο.

Μερικά παιδιά τριγυρνούν στους δρόμους με βουρκωμένα ματάκια. Παιδιά που ζουν στον πόλεμο και στη φτώχεια. Βλέπουν τις οικογένειές του να χάνονται άδικα. Είδα παιδιά με σοβαρές αρρώστιες.

Όλα αυτά με έκαναν να σου γράψω. Άγιε μου Βασίλη, εσύ που αγαπάς όλα τα παιδιά του κόσμου, άκουσε τις προσευχές τους και βοήθησέ τα.

Σ' ευχαριστώ πολύ που διάβασες το γράμμα μου. Ελπίζω η νέα χρονιά να δώσει σ' όλα τα παιδιά του κόσμου ένα καλύτερο μέλλον.

Με αγάπη,
Γιώργος Νικολάκης

Μακάρι οι ευχές των παιδιών να πραγματοποιηθούν αμέσως μετά την ανατολή της νέας χρονιάς...
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!